Friday, June 23, 2006

θεσσαλονικη μου,


ΣΟΥ 'ΡΧΟΜΑΙ!
(πριν σπεύσετε να μου πείτε καλά να περάσω και τι τυχερή που είμαι που φεύγω για μια εβδομάδα, να σας πω να αράξετε, γιατί φεύγω για πολύ σοβαρούς και δυσάρεστους λόγους... παυσίλυπον το οτι θα γυρίσω στην πόλη κ τους φίλους μου τουλάχιστον... )

Monday, June 19, 2006

πολύ μπροστά

Δεν είχα κανένα σκοπό να ποστάρω σήμερα, αλλά λίγο που πιάνεται η ψυχή μου όταν ανοίγω το blog και βλέπω το τελευταίο ποστ, λίγο που δυστυχώς δεν έχει ματς στις 4 το πρωί... να'μαι λοιπόν. Δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος να μπλογκάρει...
είχα όμως και αιτία να ποστάρω. τι, έτσι, ό,τι μας κατέβει; (μμμ... κι αυτό παίζει ενίοτε βέβαια)
λοιπόν, ακούστε ταινία που πέτυχα στη ΝΕΤ. Το στόρυ έχει ως εξής: δύο συμφοιτήτριες στην παιδαγωγική ακαδημία αποφασίζουν να ανοίξουν ένα boarding school για κορίτσια, όταν πάρουν το πτυχίο τους. Πράγματι, παίρνουν το πτυχίο, βάζουν τον κώλο τους κάτω, σκίζονται στη δουλειά και το σχολείο τα πηγαίνει σχετικά καλά. Η μια μάλιστα έχει και μια σχέση που πάει προς γάμο αλλά με τη δουλειά που ρίχνουν τα κορίτσια τον έχει στο περίμενε το γκόμενο.
Ενώ λοιπόν όλα μοιάζουν να πηγαίνουν καλά, σκάει ένα μαλακισμένο κοριτσάκι, κάργα μυθομανές, αντιπαθητικό αμερικλανίδιο με μεγαλίστικο ύφος, το οποίο θέλει να την κάνει από το σχολείο -στο οποίο υπενθυμίζω οτι οι πιτσιρίκες είναι εσωτερικές- γιατί εκεί δεν περνάνε οι κακομαθημενιές του.
Σκαρφίζεται λοιπόν το τερατώδες ψέμα οτι οι τύπισσες είναι λεσβίες κι οτι τα βράδια που τα παιδιά κοιμούνται, αυτές οι δύο αράζουν μαζί. Το ψέμα σοκάρει τη μικρή κοινωνία και σταδιακά οι γονείς παίρνουν τα κορίτσια τους και το σχολείο κλείνει. μπλαμπλα μπλα μπλα.
Η κατάληξη είναι η εξής: Οι τύπισσες δεν έχουν ποτέ βρεθεί ερωτικά αλλά με τη βαβούρα που γίνεται η μια καταλαβαίνει οτι τελικά όντος είναι λεσβία και αυτοκτονεί... (για λόγους ανοιχτούς στην ερμηνεία του κάθε θεατή).
Αυτό που γούσταρα τόοοοοοσο στην ταινία για να φτάσω να σας πω γι'αυτήν είναι οτι είναι ασπρόμαυρη, του 1961, με την Aundrey Hepborn και τη Shirley MacLane στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μια απίστευτα καθαρή σκηνοθετική ματιά και μια εξαιρετική πραγμάτευση του όλου lesbianism issue. (οφείλω να παραδεχτώ οτι με το τέλος που θέλει τη μιαρή λεσβία νς εξολοθρεύεται από τα ίδια της τα χέρια, δίνει έναν άκρως συντηρητικό τόνο, αλλά εεεεε! Μιλάμε για maistream αμερικάνικη παραγωγή της MGM του 1961!!! )
ψηθείτε ... είναι πολύ καλή
(δεν σας ξέρω κ σίγουρα δε θα σας μάθω όλους, αλλά σας ευχαριστώ τόοοοοσο πολύ που ήσασταν εδώ τις στιγμές φρίκης και άφατου πόνου που ένιωθα.... already feeling a tad better)
mouts
ps prospatho na upload pic apo to movie alla moy spaei ta @@ i mlkia k i give up.. prospatho na koimamai prin skasei to proino fos full... ki exo mono mia ora.
ciao tutti

Saturday, June 17, 2006

αναμενόμενο


μετά τον παράδεισο πέφτεις στην κόλαση

πονάω υποφέρω ματώνω χτυπιέμαι
ελπίζω
όλα να γίνουν όπως πριν

Sunday, June 11, 2006

ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ...

... ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΥ ΕΡΩΤΑ











Όταν ξαναπατήσω γη, τα λέμε

Thursday, June 01, 2006

WILDE LIFE

(στο γιάννη)
TO LIVE IS THE RAREST THING IN THE WORLD...
... MOST PEOPLE EXIST, THAT IS ALL

I HAVE BLOWN MY TRUMPET AGAINST THE GATE OF DULLNESS

WHATEVER MY LIFE MAY HAVE BEEN ETHICALLY, IT HAS ALWAYS BEEN ROMANTIC

(Keyes, Ralph. The Wit and Wisdom of Oscar Wilde. New York: Gramercy, 1999 pp 16/18)


(σ' ευχαριστώ)