Μια μαύρη γάτα κάθησε στη μπάρα μου. Ζήτησε μια Μαργαρίτα frozen. Ξύνισα τα μούτρα μου. Αυτά είναι ποτά για τουρίστες, της είπα. Και τι να πιώ; με ρώτησε.
Αντήχησε στο μυαλό μου η φωνή του Γκουρού: 'dry martini, η τελειότερη ανάμιξη που έγινε ποτέ, το τελειότερο κοκτέηλ.΄ Η γάτα κούνησε σκεπτικά το κεφάλι της. Ενα martini, λοιπόν, extra dry.
Mix glass- πάγος- tanqueray- vermouth. Ανακατεύεις απαλά, να μη χαλάσεις το gin, να μη θολώσει το ποτό. Μόνο το μυαλό. Στράγγισε σε ποτήρι κοκτέηλ. Ελιά. Έτοιμο.
...Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Πάλι από αύριο... και κάθε πσκ
Εγώ κι η μαύρη γάτα.
καλές γιορτές
