Είμαι η Charlie Alexandra και φτιάχνω αυτό το blog γιατί χρειάζομαι μια ρουτίνα, κάτι να με κρατάει σε επαφή με τη ροή των ημερών. Δεν έχω σημεία αναφοράς. Δεν έχω οικογένεια, οι φίλοι μου ζούν στην Αμερική απ' όπου και κατάγομαι, δε χρειάζεται να δουλεύω γιατί έχω ήδη αρκετά λεφτά, έχω γκόμενους αλλά δεν είμαι δεμένη μαζί τους. Δεν υπάρχει ούτε ένα συστηματικό ή αναγκαστικό πράγμα στη ζωή μου κι έτσι καταλήγω να καπνίζω και να πίνω όλη τη μέρα, μέχρι που συνειδητοποιώ οτι δεν έχει περάσει μια μέρα, αλλά μία εβδομάδα. Χρειάζομαι μια ρουτίνα...
14 comments:
Αχά...Τσιγάρα κι αλκοόλ...Η ρουτίνα μας, Τσάρλι...
χαίρομαι που είσαι εδώ... μου δίνει δύναμη...
Μη φοβάσαι τίποτα. Είσαι θηλυκιά Purple Overdose, συνεπώς είσαι πλάσμα της νύχτας και είσαι δυνατή από μόνη σου, ε,...Τσάρλι;
Και δυνατή και μόνη μου... Τίποτα που να μην κρύβεται σε ένα ξεφύσημα καπνού... ξέρεις εσύ...
Μου αρέσει η ανεξαρτησία που αποπνέει η προσωπικότητά σου. Κι εγώ αδέσμευτος είμαι και ήμουν μιά ζωή. 'Ετσι νοιώθω την ελευθερία!
Τι φοβερό βιογραφικό κείμενο! Θυμίζει καταραμένους ποιητές και το On the Road του Κέρουακ. Μια beat κατάσταση γενικώς...
Επίκουρε,πόσο χαίρομαι που με καταλαβαίνεις... η δυνατότητά μου να αυτοδιατίθεμαι χωρίς να χρωστάω λογαριασμό, άλλοτε με καταθλίβει, νιώθω μόνη, μα κυρίως με ενδυναμώνει.
My lady, έχω εντυπωσιαστεί από την καιριότητα του σχολίου! Αν ήμουν βιβλίο πολύ πιθανόν να ήμουν το On the Road, και λατρεύω τους Beatniks.
Ad, συμφωνώ. Η ρουτίνα είναι ένα είδος θεραπείας που πραγματικά, όπως λες, σε γειώνει. Μακάρι να τα καταφέρουμε...
1. Είναι αργά και έχω πιεί αρκετά.
2. Μόλις σε ανακάλυψα.
3. Άγρια χαρά που σε ανακάλυψα
4. Καλό timing που σε βρήκα τώρα.
.
.
.
1.101.101,10. Δεν ισχυρίζομαι ποτέ ότι "είχα πιεί αρκετά".
Me prolabe o Godot.panta mprosta mou ayto to paidi.
Ας μιλησω και εγω,που ΔΕΝ πινω.και ΔΕΝ καπνιζω.Μπα,αστο καλυτερα/
Αν και Αμερικανα,σ αρεσει να παιζεις ρωσικη ρουλετα!
ξαναδιαβάζω σήμερα αυτό το κείμενο που είμαι πιο πληγωμένη από ποτέ. έχασα ένα κομμάτι της ζωής μου, ένα από τα ελάχιστα που μου θύμιζαν ποιά είμαι κι από που έρχομαι και πενθώ...
ναι, zouri1 ρώσικη ρουλέττα αλλά σήμερα it feels λες και με πέτυχε η γαμημένη η σφαίρα. Οπότε ας πιούμε κι ας καπνίσουμε. Στην υγειά σου,godot...το σχόλιό σου μ'έκανε να σκάσω μια υποψία χαμόγελου μετά από πολύ καιρό. Σας φιλώ όλους...
Αν ήμουν βιβλίο πολύ πιθανόν να ήμουν το On the Road,έγραψες,εγώ κρίνοντας απ αυτό που διάβασα,αν ήσουν βιβλίο πιστεύω θα σουν το "Ουρλιαχτό"
Στην υγειά της γενιάς που δεν ζήσαμε,στην υγειά της γενιάς που έσβησε επειδή έζησε,στην υγειά -τραγική ειρωνεία το "στην υγειά" - της γενιάς μας ή μάλλον όσων από μας,μπορούν ακόμα να αγαπούν,να πενθούν,να ουρλιάζουν να μην κλείνουν αυτιά και μάτια κι ας πονάει αυτό που βλέπουν
Την καλημέρα μου
:)
ωπ.. τι βρήκα εδώ; το σχόλιό σου αλκυόνη... θα περάσω από τα μέρη σας να τα πούμε
Gamw! Thes parea?
sadie, με φωτό μια από τις αγαπημένες μου κινηματογραφικές ηρωίδες εννοείται πως με έχεις ψήσει! ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!! περνάω από το βλογ σου ΤΩΡΑ!
Post a Comment