MIDNIGHT WALKERS

Πάλι τρεις η ώρα χωρίς καλά καλά να το καταλάβω και το χειρότερο είναι πως πάλι θα περιμένω να πάει 6-7 για να κοιμηθώ. Πραγματικά έχω χάσει τις νύχτες μου που κάποτε είχαν νόημα και τώρα έχουν γίνει δεδομένες, σα γκόμενος που κοιμάσαι μαζί του τα τελευταία 5 (Θεός φυλάξοι χρόνια) χρόνια. Αλλά αυτό δεν ήταν ένα ποστ γκρίνιας. Περισσότερο σαν αναφορά το είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου. Για πάμε πάλι...
Γύρισα από τη δουλειά πριν από μίση περίπου ώρα. Α, ναι, δε σας είπα: έπιασα δουλειά. Δεν είναι για τα λεφτά - τα είπαμε αυτά στο πρώτο ποστ. Δεν κοιμάμαι που δεν κοιμάμαι, καλύτερα να είμαι κάπου που να ζουν νύχτα και πού καλύτερα από ένα μπαρ;
Σήμερα, ας πούμε, γνώρισα έναν τύπο που είναι κολλημένος με τις πυραμίδες και ισχυριζόταν οτι έχουν φτιαχτεί, "όπως άλλωστε και η Ακρόπολη" (ναι, η Ακρόπολη είπε, Οχι ο Παρθενώνας) "αλλά αυτό είναι γνωστό", από... εξωγήινους. ΝΤΟΟοοοοΟΟΟινγκ!
Ένας άλλος τύπος, ο οποίος ανέβηκε πολύ στην εκτίμησή μου όταν μου είπε οτι δεν έχει χάσει συναυλία από το 1987 σε τρελλό εύρος: από Dickinson for Maiden και Sabbath μέχρι Μassive Attack. Αυτός ο τύπος λοιπόν ήπιε 58 μπύρες draft μικρές. Επιβεβαίωσε δε το ρητό οτι η μπύρα είναι ποτό που δεν το πίνεις, αλλά το δανείζεσαι, πηγαίνοντας ισάριθμες φορές για κατούρημα (μάλλον. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, τη μια φορά άργησε αρκετά, οπότε πήγε 57 φορές για κατούρημα και μία για χέσιμο. Μάλλον).
Καλά, έχω να σας πω για απίστευτους χαρακτήρες που έχω γνωρίσει αλλά θέλω και να σας διαβάσω και να καθήσω λίγο στη βεράντα μου να δω τη θέα, τα λουλούδια και να πιώ ένα ποτό. (τι καλά να μου το έφτιαχνε κάποιος άλλος...)
Σας φιλώ για την ώρα,
C.A.

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι της Merlot, η οποία μου τα κουναέι συνέχεια γιατί λέει το δικό της ποστ τα έχει πάει καλύτερα από όλα τα δικά μου. Η αυθάδεια της της στοίχισε τη μισή της βόλτα και οι τύψεις μου της εξασφάλισαν τη μπλογκο-αιωνιότητα.